Kitabın Türü: Edebiyat, Roman

“Uyumuyorsun, ama uyku artık gelmeyecek, uyanık değilsin ve hiç uyanmayacaksın. Ölü değilsin ve ölüm bile seni kurtaramayacak…”

Herkese merhaba, bu hafta kitap yorumlarıma daha önce okuduğum hiçbir kitaba benzemeyen Uyuyan Adam ile devam etmek istedim. Daha önce okuduğum hiçbir kitaba benzemeyen derken, ikinci tekil şahıs bakış açısıyla yazılmış olması.

Franz Kafka’nın Dönüşüm adlı kitabını okudunuz mu bilmiyorum ama sanki kitabın bir bağlantısı var gibi. Zaten kitabın başında Franz Kafka’dan “Evinden çıkman gerekmez. Masandan kalkma ve dinle. Hatta dinleme, yalnızca bekle. Hatta bekleme bile, kesinlikle sessiz ve yalnız ol. Dünya, maskesini düşüresin diye, gelip kendini sunacaktır sana, başka türlü olamaz; kendinden geçmiş bir halde eğilecektir sana.” diye küçük bir paragraf alıntısı var.

Kitabımızın karakterinin bir adı yok, yazarımız isimsiz bir karakter tercih etmiş. Karakterimiz bir sabah uyandığında güne ve hayata bambaşka düşünceler ile başlıyor. Hiçbir şey yapmak istemeyen, hissiz bir insana dönüşmüş olarak uyanıyor. Hatırlarsanız eğer Dönüşüm’de de Gregor Samsa kendini böceğe dönüşmüş olarak buluyordu, Uyuyan Adam’da ise ismi olmayan karakterimiz kendisini hissiz bir insana dönüşmüş olarak buluyor. Franz Kafka’nın kitabına benzetme nedenlerimden birisi bu açıkçası.

Kitaptaki ana konu durağanlık, eylemsizlik ve tekdüzelik. Yazarımız insanların aynı şeylerden şikayetçi ve muzdarip olduğunu bize çok güzel bir şekilde aktarmış. İsimsiz karakterimiz aslında hepimizden bir şeyler barındırıyor, kitabı çekici kılan durumlardan birisi de bu. Karakterimiz kendini toplumdan ve en sonunda da kendisinden soyutlamış ve boşluğa düşmüş birisi. Fakat neden böyle olduğu kitapta belirtilmemiş, sanıyorum ki yazar karakter ile özdeşleşmemizi istemiş. Zaten yalnızlığı çok güzel betimleyip anlatmış yazarımız, bu da okuduğumuz zaman iç hesaplaşma yaşamamıza neden oluyor.

Kitabın dili oldukça akıcı idi, ikinci tekil şahıs ve şimdiki zaman kipi kullanılmıştı. Şimdiki zaman kipi kullanılmış olması bana bayağı ilginç geldi açıkçası.

Tavsiye eder misin diye sorarsanız eğer bilemiyorum. Herkese iyi gelmeyebilir ama okunmalı diye de düşünüyorum, çok aradayım açıkçası. Daha fazla uzatmadan küçük bir alıntı ile bitireyim: “Ama sen bir hiçsin, dünya ise öyle kocaman bir sözcük ki.”

İyi okumalar diliyorum, okur kalın.