Halk dilinde dünya güneşe 1 santimetre uzak olsaydı donardık, 1 santimetre yakın olsaydı yanardık diye olgu oluşmuştur. Bu olgu tamamen baştan sona fiyaskodur. Dünya her yıl güneşin etrafında elips şeklinde bir yörünge izlemektedir. Elips çoğu kişinin de bildiği gibi üstlerden basık yanlardan şişik bir dairedir ya da bunun tam tersi de olabilir. O siz okuyucularımızın elips şekline nasıl baktığınızla değişen olaydır. Dünya aslında tam elips şeklinde de değildir. Çünkü uzay bir boşluk olduğu için dünya da yılda birkaç metre sağa sola kaymaktadır. Buna elips değil de eliptik demekte daha da yarar vardır. Asıl konumuza gelecek olursak Dünya Güneşin etrafında bir yörüngede dönmektedir. Bu yörüngenin eliptik şeklinde olması Dünyanın iki noktada güneşe yaklaşması iki noktada da güneşten uzak halde bulunmasına sebep olmaktadır. Her yıl Güneşe olan uzaklığımız kış mevsimi başlayacağı zaman 147.000.000 kilometre yaz başlangıcında 152.000.000 kilometredir.

Yukarıda söylediğim bilgilere bakacak olursak halkın algısında yer etmiş olan 1 metre yaklaşma veya uzaklaşma konusunu tamamen ortadan kaldırıyor. Sanılanın aksine dünya, güneşe her yıl 5.000.000.000 (beş milyar) metre uzaklaşmakta veya yaklaşmaktadır.

Güneşin dünyayı yakacak olması daha çok güneş ışınlarının çoğu bölgelere dik gelmesiyle alakalıdır. Güneş ışınlarının dik veya dik açıya yakın derecede dünya yüzeyine  devamlı olarak düşmesi demek dünya üzerinde yaşayan tüm canlıların yaşamlarının sona ermesine sebep olabilir. Mesela buzların erimesiyle denizlerdeki su seviyesinin yükselmesi demektir ve bu da alçak yerlerde olan çoğu şehirlerin sular altında kalması demektir. Bir başka örnek ise güneşin dik açıyla geldiği bölgelerde su kuraklığının yanında o bölgede yaşayan bitki, hayvan veya insanların fazla sıcaklıklara alışkan olmadığı için türlerin yok olması olanaklıdır.